حسن شهباز : سیاست نخ‌نما و دم خروس

مسئله اینجاست که فرقه به این صورت آنچه که در ذات خود دارند را مخفی نمایند و ظاهری مردم دوست را از خود به نمایش بگذارند اما آلبانی دیگر عراق نیست که بتوانند همانگونه که در عراق از مردم سوء استفاده می‌کردند در آلبانی هم همین کار را انجام می دهند . هدف فرقه اینست که مردم را به سمت خود جذب کنند و با ارایه کارها و خدمات پزشکی رایگان که ظاهرا انساندوستانه هم هست ، جایی برای خود را در این جامعه باز کند و همین امر نشان میدهد که آنها در وحشت از بر ملا شدن هویت واقعیشان است که مجبورند با صرف اینگونه هزینه ها مردم را بفریبند . اما واقعا سازمانی که استطاعت مالی ندارد و مجبور است برای ادامه حیات تلویزیون خود کاسه گدایی بدست بگیرد و هر ساله با شویی مسخره ظاهرا به جمع آوری پول می پردازد و آن کمک های هواداران و مردمی می نامد ، چگونه است که با صرف هزینه های هنگفت برای مردم آلبانی، آنهم بصورت رایگان خدمات بدهد و اینجاست که دم خروس بیرون میزند. البته برای ما که تجربه عراق را داشته ایم و هزینه های هنگفتی که صرف مهمانی ها و آوردن نفرات جدید میشد، را از سرگذرانده ایم ، امری عادی به نظر میرسد . اما مشمعز کننده ترین قسمت این سناریو اینست که فرقه با بوق و کرنا سعی در مستقل نشان دادن خود دارد ، در حالیکه بوضوح سرپوش مزدوری هویداست…

سیاست نخ‌نما و دم خروس

تیرانا ، حسن شهباز ، سایت نجات یافتگان از مجاهدین خلق در آلبانی ـ ایران آزادی ـ 07.01.2020

سیاست نخ نمای تکراری فرقه که در درون مناسبات به عنوان کار اجتماعی از آن نام برده میشود، کاریست که قبلاً درعراق فرقه به آن مبادرت میورزید و اکنون در حال تکرار همین سناریو در آلبانی است اما ازآنجایی که دیگر این کشور عراق نیست ، به این سادگی نمی‌تواند آن چنان که در جامعه عراق میتوانست خر خود را براند ، در آلبانی هم این کار را انجام بدهد ، زیرا تفاوت‌های زیادی جامعه عراق با جامعه آلبانی دارد، از جمله مهمترین این دلایل می‌توان به این مسئله اشاره کرد که بیش از نود درصد مردم عراق مسلمانند ، که شصت درصد آن شیعه میباشند اما در آلبانی به این صورت نیست ، در آلبانی ادیان و مذاهب فقط به اعتقادات قلبی مردم محدود می‌شود و در زندگی روزانه آنها تأثیر آنچنانی ندارد در حالی که در عراق تمام زندگی مردم با دین عجین شده است و مذهب بطور کامل در تمامی شؤن زندگیشان رسوخ دارد.

از طرفی فرقه در فضای ایجاد شده ناشی از سرنگونی صدام توانسته بود با صرف هزینه های کلان تعدادی را با خود همسو کند،

اما سوال این است که واقعاً چرا دوباره فرقه به همچین کاری مبادرت می‌ورزند ؟ مسئله اینجاست که فرقه به این صورت آنچه که در ذات خود دارند را مخفی نمایند و ظاهری مردم دوست را از خود به نمایش بگذارند اما آلبانی دیگر عراق نیست که بتوانند همانگونه که در عراق از مردم سوء استفاده می‌کردند در آلبانی هم همین کار را انجام می دهند .

هدف فرقه اینست که مردم را به سمت خود جذب کنند و با ارایه کارها و خدمات پزشکی رایگان که ظاهرا انساندوستانه هم هست ، جایی برای خود را در این جامعه باز کند و همین امر نشان میدهد که آنها در وحشت از بر ملا شدن هویت واقعیشان است که مجبورند با صرف اینگونه هزینه ها مردم را بفریبند

اما واقعا سازمانی که استطاعت مالی ندارد و مجبور است برای ادامه حیات تلویزیون خود کاسه گدایی بدست بگیرد و هر ساله با شویی مسخره ظاهرا به جمع آوری پول می پردازد و آن کمک های هواداران و مردمی می نامد ، چگونه است که با صرف هزینه های هنگفت برای مردم آلبانی، آنهم بصورت رایگان خدمات بدهد و اینجاست که دم خروس بیرون میزند

البته برای ما که تجربه عراق را داشته ایم و هزینه های هنگفتی که صرف مهمانی ها و آوردن نفرات جدید میشد، را از سرگذرانده ایم ، امری عادی به نظر میرسد

اما مشمعز کننده ترین قسمت این سناریو اینست که فرقه با بوق و کرنا سعی در مستقل نشان دادن خود دارد ، در حالیکه بوضوح سرپوش مزدوری هویداست .

//////////////////////////////////////