وحشت فرقه مجاهدین خلق از موبایل ـ قسمت دوم

خلیل انصاریان ، تیرانا، سایت نجات یافتگان از مجاهدین خلق در آلبانی ـ ایران آزادی ـ 19.04.2021

لینک به قسمت اول

در بخش اول گفتم که چگونه فرقه رجوی با یک شامورتی بازی مدعی شد که به همه اعضاء موبایل خواهد داد وچگونه می خواستند هم انتقاد هواداران را خنثی کنند وهم افراد را به این بهانه بیشتردر کنترل داشته باشند اما جرات اینکه تلفن درست و حسابی به افراد بدهند را نداشتند از همان مدلهایی که فرماندهان رده بالاو مورد اعتماد رجور داشتند و برای بقیه پز می دادند.

بعد از اینکه تلفن ها را بین افراد تقسیم کردند و صدای افراد بلند شده بود،سران فرقه با توطئه شروع به گذاشتن ضوابط و کنترل و … برای محدودیت افراد در استفاده از تلفنهای پلاستیکی را کردند.

یک هفته که گذشت یک نشست مفصل سر موبایلهای پلاستیکی گذاشته شده واعلام کردند که موبایلها باید دم درب وردی آسایشگاه تحویل داده شود. هر زمان که خواستید به شهر بروید می توانید از مسئولتان برگه بگیرید و موبایل خودتان را دریافت کنید! همه ما معترض شدیم که اگر موبایل فردی است بگذارید نزد خودمان باشد اما قبول نکردند وگفتند :

این یک فرمان است وهمه باید فرمان را اجرا بکنند وما درست است که لباس معمولی تن کردیم ولی ما نظامی و ارتش هستیم و از طرفی ما دشمن داریم وممکن است برای ما شنود گذاشته شود واطلاعات ارتش و مناسبات تشکیلاتی به بیرون درز بکند.! خلاصه کنم، با این ترفند وبهانه موبایلها راجمع آوری کردند وتمام خوشحالی که داشتیم دود شد ورفت .

نفراتی که بهمدیگر اعتماد داشتند نارضایتی خود را بهمدیگر می گفتند که چگونه فرقه سر آنها کلاه شرعی گذاشته است.این اعتراضات بین همه سطوح به چشم می خورد تعدادی از نفرات گفتند در نشستهای روزانه که به اسم عملیات جاری بود باید این تناقضات را بیان کرد و اگر اهمیتی داده نشد باید به شکل اعتراض به مسئول نشست گفت تا اینکه شاید به بالا و بگوش مسئولین فرقه برسد تا شاید جوابی برای این حقه بازی بما داده شود ولی باید بگویم آب از آب تکان نخورد و با توجیه های غیر منطقی این کلاه شرعی را توجیه می کردند .

همه نفرات منتظر روز شنبه بودند که به بهانه کوه رفتن ویا اینکه تردد به شهر داشته باشند( البته باید اینجا یادآور شوم هر چند نفر که تردد بیرون داشته باشند باید یک روز قبل طرح تردد بنویسند ومسئول اکیپ تردد را مشخص بکنند واین طرح بررسی می شود وبعد توسط مسئول بالای آن قسمت اوکی وامضاء میشود که یک تیم سه الی چهار نفره بتواند تردد بیرون داشته باشد) سپس مسئول نفرات یک نشست می گذارد وساعت برگشت واحتمالات در مسیر را با نفرات بررسی می کند سپس مسئول یگان یک برگه برای گرفتن موبایل پلاستیکی برای چند ساعت رابه نفرات میدهد. همچنین یک ویزا برای خروج ازمقر (آپارتمانهای محل سکونت ) میدهد که با امضاء فرمانده بالاتر باید باشد !!!!

من وتعدادی از دوستانم تصمیم گرفتیم که بهر شکلی که شده به خانواده های خودمان که40 سال از آنها بی خبر بودیم، وصل شویم.

پس از یکماه از ورود به آلبانی یک نشست گذاشته شد و رجوی به دلیل شرایط سیاسی و اجتماعی آلبانی و خنثی کردن ذهنیت مردم و رسانه ها از ماهیت فرقه ای تشکیلات مجاهدین خلق تصمیم گرفت که به هر نفر پول ماهانه تو جیبی داده شود که سهمیه هر نفر 8 دلار ماهیانه بود که این 8 دلار برای خرید مواد خوراکی برای کوه یا تردد به شهر بود. پس از سی واندی سال پول یا در واقع 8 دلار در جیب داشتیم!!! یکی از بچه ها پیشنهاد داد که هر کس حاضر باشد 8 دلار خود را بدهد و یک موبایل دست دوم از بیرون بخریم که بتوانیم تماس با خانواده بگیریم بین دوستان صحبت کردیم و قبول کردند پولها را جمع آوری کنیم وهر ماه یک موبایل دست دوم بخریم بالاخره روز موعود سر رسید من ویکی از دوستانم باهمدیگر برای خرید موبایل رفتیم یک موبایل دست دوم حدود 14 دلار خریدیم. خیلی خوشحال بودیم که ظرف یکی دو روز آینده پس از 40 سال، صدای خانواده هایمان را می شنویم ولی افسوس ، چون هیچ علمی از موبایل نداشتیم موبایل خریداری شده سیستم عامل آن ویندوز بود، مدلش قدیمی بود و نمی شد روی آن واتساپ یا غیره نصب کرد (قدیمی بودن موبایل وسیستم عامل ویندوز را ما متوجه نمی شدیم ویکی از دوستانمان که در قسمت دیگری بود آنهم پس از 3-4 روز این موضوع را به ما گفت) .

مجددا چند نفری که قصد خرید موبایل را داشتیم دور هم جمع شدیم وتصمیم گرفتیم مقداری پول از بچه های دیگر قرض بگیریم وموبایل دیگری بخریم. اینبار یک موبایل دست دوم بهتر به قیمت 40 دلار خریدیم همه برنامه ها را روی آن نصب کردیم. یک روز در ساعت ورزش من ویکی از دوستانم بسمت تپه های اطراف محل سکونت رفتیم دوستم یک شماره از خانواده داشت با تلگرام پیام دادیم هر چه منتظرشدیم ولی جوابی داده نشد خیلی ناراحت وپاسیو شده بودیم فردای آنروز مجددا بسمت شهر رفتیم وتصمیم گرفتیم که از شهروندان آلبانیایی کمک بگیریم و برای ما پیام ارسال بکنند که همین کار را کردیم وموفق شدیم وصل شویم ابتدا خانواده دوستم باور نمی کردند فرزندشان پس از اینهمه سال زنده باشد چند عکس ارسال کردند ناگفته نماند این تماس فقط چت بود ونه تصویری یا صوتی .

همچنین روز بعد محل تماس را عوض کردیم ، عوامل سرکوب در فرقه مجاهدین خلق سران فرقه درساعت ورزش چند گشت پیاده در شهر گذاشته بودند و مراقب نفرات بودند به همین دلیل باید روزانه محل را عوض می کردیم ودور از چشم گشتیهای رجوی می بودیم.

ادامه دارد

_________________________________________

خلیل انصاریان: معنی موبایل در فرقه مجاهدین خلق

پس از انتقال به آلبانی ، هموطنان ومنتقدین فرقه رجوی ،در فضای مجازی سوالاتی مطرح کردند که چرا سازمان مجاهدین حالاکه به آلبانی همجوار کشورهای اتحادیه اروپا منتقل شده به اعضای خود موبایل نمی دهد که این انتقادات خیلی برای فرقه سخت و ضربه بود لذا سران فرقه به تکاپو افتاده که چگونه اززیر ضرب انتقادات هموطنان ومنتقدین ، بیرون بیایند وجواب منتقدین را بدهند . یک روز بعد از نهار همه کارها را تعطیل کردند وفردی بنام مهدی براعی با اسم مستعار احمد واقف به همه قسمتها مراجعه می کرد ونشست نیم ساعتی در رابطه با دادن موبایل به اعضاء ، افراد را توجیه می کرد . مضون نشست این بود :

( این موبایل برای کارهای اجرایی است وبرای تماس اعضا با فرماندهان است البته مقدار محدودی هم اینترنت دارد که می توانید استفاده کنید شارژ موبایل با سازمان است وشما نباید چیزی پرداخت کنید!!! )

همه ما خوشحال بودیم که پس گرفتن موبایل می توانیم بعد از اینهمه سال که در عراق بودیم وهیچ خبری از خانواده نداشتیم با خانواده هایمان تماس برقرار کنیم و جویای حال آنها شویم . لحظه تحویل دادن موبایلها رسید نفر خدمات فنی مسئول گذاشتن سیم کارت در موبایل بود وشیوه روشن وخاموش کردن را آموزش میداد. خوب است که یاد آور شوم که هیچکدام ازاعضاء، اطلاعاتی در مورد موبایل نداشتیم در فیلمهای سینمایی دیده بودیم که با موبایل تماس می گیرند در لیبرتی هم فرماندهان موبایل داشتند وبرای ما که پایین دست و رده پائین بودیم پزمی دادند.( البته با حفظ اعتقاد به موازین جامعه بی طبقه) موبایلها که توزیع شد خیلی خوشحال بودیم. در سالن غذا خوری شماره همدیگر را می گرفتیم وبا همدیگر صحبت می کردیم دنیای دیگری بود از شادی، همه بال در آورده بودیم…

معنی موبایل در فرقه مجاهدین خلق

خلیل انصاریان ، تیرانا، سایت نجات یافتگان از مجاهدین خلق در آلبانی ـ ایران آزادی ـ 31.03.2021

هدف از نوشتن این مطلب بیان واقعیتی است که خودم شاهدش بودم.

همه ما که به آلبانی منتقل شدیم به یک مجموعه آپارتمانهایی که توسط کمیساریای عالی پناهندگان اجاره شده بود وبه فرقه تحویل داده شده بودسکونت داشتیم و این آپارتمانها در منطقه ای که اسمش کشار بود؛ واقع شده بودند.

بعد از مدتی ما گفته شد که به همه نفرات می خواهند موبایل بدهند اما اصل موضوع چه بود؟

یک روز بعد از نهار همه کارها را تعطیل کردند وفردی بنام مهدی براعی با اسم مستعار احمد واقف به همه قسمتها مراجعه می کرد ونشست نیم ساعتی در رابطه با دادن موبایل به اعضاء ، افراد را توجیه می کرد .

مضون نشست این بود :

همه ما خوشحال بودیم که پس گرفتن موبایل می توانیم بعد از اینهمه سال که در عراق بودیم وهیچ خبری از خانواده نداشتیم با خانواده هایمان تماس برقرار کنیم و جویای حال آنها شویم .

لحظه تحویل دادن موبایلها رسید نفر خدمات فنی مسئول گذاشتن سیم کارت در موبایل بود وشیوه روشن وخاموش کردن را آموزش میداد.

خوب است که یاد آور شوم که هیچکدام ازاعضاء، اطلاعاتی در مورد موبایل نداشتیم در فیلمهای سینمایی دیده بودیم که با موبایل تماس می گیرند در لیبرتی هم فرماندهان موبایل داشتند وبرای ما که پایین دست و رده پائین بودیم پزمی دادند.( البته با حفظ اعتقاد به موازین جامعه بی طبقه)

موبایلها که توزیع شد خیلی خوشحال بودیم. در سالن غذا خوری شماره همدیگر را می گرفتیم وبا همدیگر صحبت می کردیم دنیای دیگری بود از شادی، همه بال در آورده بودیم. چند ساعتی که گذشت متوجه شدیم که این یک تلفن پلاستیکی معمولی است که اصلا به اینترنت وصل نمی شود و فقط دو زبان داشت یکی صربستانی ودیگری آلبانیایی ؛ وزبان دیگری نداشت. فرقه کاری کرده بود که فقط این دو زبان را داشت حتی فارسی وانگلیسی را هم از تلفن پلاستیکی حذف کرده بودند.

خوب است که یادآور شوم تعدادی که علم موبایل داشتند با دیدن این تلفن، قبول نکردند تلفن را بگیرند و گفتند ما موبایل تاچ می خواهیم واین تلفن برای بچه هاست که موقعیت خودشان را به خانواده اطلاع بدهند بگذریم که چقدر آن افراد را اذیت وآزار کردند .

شب تلفن را نزد خودمان به محل استراحت بردیم از خوشحالی بال وپر در آورده بودیم چند شماره از خانواده داشتم شروع به گرفتم شماره کردم ولی موفق نمی شدم و اپراتور شرکت مخابرات می گفت تماس خارجی است و ونمی توانی تماس بگیری ، همان شب نزد یکی دو نفر رفتم وموضوع را به آنها گفتم و پس از صحبت با این نفرات تازه متوجه شدم که فرقه چه کلاهی سر اعضا گذاشته و فقط برای بستن دهان منتقدین بوده است .

تازه برای همین تلفن ها شروع شد به کنترل و گذاشتن ضوابط و … برای محدودیت افراد در استفاده از آنها؛ یک هفته که گذشت یک نشست مفصل سر موبایلهای پلاستیکی گذاشته شده واعلام کردند که موبایلها باید دم درب وردی آسایشگاه تحویل داده شود. هر زمان که خواستید به شهر بروید می توانید از مسئولتان برگه بگیرید و موبایل خودتان را دریافت کنید! همه ما معترض شدیم که اگر موبایل فردی است بگذارید نزد خودمان باشد اما قبول نکردند وگفتند : این یک فرمان است وهمه باید فرمان را اجرا بکنند وما درست است که لباس معمولی تن کردیم ولی ما نظامی و ارتش هستیم. خلاصه کنم، با این ترفند وبهانه موبایلها راجمع آوری کردند وتمام خوشحالی که داستیم دود شد ورفت .

ادامه خاطرات موبایل را برای آینده موکول می کنم .

خلیل انصاریان تیرانا -آلبانی

___________________________________