تسلیت به آقای غلامعلی میرزایی به مناسب مرگ مادر گرامی ایشان خانم دلفانی

متاسفانه  مادر گرامی خانم دلفانی نزدیک به چهل سال از دیدن فرزند خود محروم بوده است، نزدیک به یک دهه به دلیل اسارت فرزند در زندان های صدام حسین  ، نزدیک به سه دهه نیز به خاطر حبس و اسارت ذهنی و فیزیکی در فرقه مجاهدین خلق در عراق و آلبانی. واقعا این درد را به که باید گفت؟ آیا گوش شنوایی هست؟ آیا این نقض حقوق بشر نیست؟ چرا این حق را صدام حسین و رجوی از این مادر دریغ کرده اند؟ چرا این مادر که یک دهه قبل برای ملاقات فرزندش غلامعلی میرزایی به عراق ـ پادگان اشرف رفته بود ، رجوی اجازه نداد این مادر  فرزندش را ببیند؟ این ستم در حق غلامعلی میرزایی ها نیز شده است و هم اکنون در آلبانی نیز تداوم دارد. آقای غلامعلی میرزایی و سایر دوستان جداشده در آلبانی با اینکه از این فرقه جدا شده اند، اما هنوز این حق و فرصت را ندارند که مادر ، پدر ، همسر و فرزندان خود را ببینند. چرا؟ دولت آلبانی با شانتاژ های فرقه مجاهدین خلق به هیچیک از این خانواده ها برای ملاقات با فرزندانشان ویزا نمی دهد. اما عشق را پایانی نیست، عشق و عاطفه به …

تسلیت به آقای غلامعلی میرزایی به مناسب مرگ مادر گرامی ایشان خانم دلفانی

هیئت تحریریه سایت نجات یافتگان از مجاهدین خلق در آلبانی ، ایران ـ آزادی ـ 18.02.2019

متاسفانه مطلع شدیم که خانم دلفانی ، مادر گرامی آقای غلامعلی میرزایی جان به جان آفرین تسلیم کرده اند و به رحمت خدا رفته اند. هیئت تحریریه سایت نجات یافتگان از مجاهدین خلق در آلبانی ضمن تسلیت به دوست گرامی جناب آقای میرزایی برای ایشان و سایر بازماندگان آرزوی صبر ، بردباری و سلامتی می کند.

متاسفانه  مادر گرامی خانم دلفانی نزدیک به چهل سال از دیدن فرزند خود محروم بوده است، نزدیک به یک دهه به دلیل اسارت فرزند در زندان های صدام حسین  ، نزدیک به سه دهه نیز به خاطر حبس و اسارت ذهنی و فیزیکی در فرقه مجاهدین خلق در عراق و آلبانی. واقعا این درد را به که باید گفت؟ آیا گوش شنوایی هست؟ آیا این نقض حقوق بشر نیست؟ چرا این حق را صدام حسین و رجوی از این مادر دریغ کرده اند؟ چرا این مادر که یک دهه قبل برای ملاقات فرزندش غلامعلی میرزایی به عراق ـ پادگان اشرف رفته بود ، رجوی اجازه نداد این مادر  فرزندش را ببیند؟ این ستم در حق غلامعلی میرزایی ها نیز شده است و هم اکنون در آلبانی نیز تداوم دارد. آقای غلامعلی میرزایی و سایر دوستان جداشده در آلبانی با اینکه از این فرقه جدا شده اند، اما هنوز این حق و فرصت را ندارند که مادر ، پدر ، همسر و فرزندان خود را ببینند. چرا؟ دولت آلبانی با شانتاژ های فرقه مجاهدین خلق به هیچیک از این خانواده ها برای ملاقات با فرزندانشان ویزا نمی دهد. اما عشق را پایانی نیست، عشق و عاطفه به مادر، پدر ، زن ،شوهر و فرزندان پایانی ندارد. بگذارید رجوی فکر کند ، یا وانمود کند، آن اسیران در بند در زندان اشرف 3 ، همه عشق و عاطفه خود را در رجوی می بینند و خانواده مزدور ارتجاع است . اما تاریخ نشان داده که هیچکس نتوانسته است سد ” عشق و عاطفه ” انسانها به یکدیگر شود. وحشت رجوی بی دلیل نیست ، لحظه ای غفلت از جانب رجوی ، عشق دوباره جرقه خود را خواهد زد و  عاطفه شعله خواهد کشید.

بار دیگر همراه با سایر اعضای جداشده از فرقه مجاهدین در آلبانی ضمن تسلیت به دوست دردکشیده و مقاوم جناب آقای غلامعلی میرزایی و آرزوی آمرزش برای مادر ایشان، برای بازماندگان آرزوی صبر و سلامتی می کنیم.