درباره ما

سایت ” نجات یافتگان در آلبانی” آغاز بکار کرد ـ ایران آزادی

در ابتدا لازم می دانیم تبریک صمیمانه خود را به قربانیان گرفتار در سازمان مجاهدین، اعضای جداشده از این سازمان و خانواده های آنها و فعالین حقوق بشر و سایر مخاطبین اعلام کنیم و خاطر نشان کنیم که راه اندازی سایت نجات یافتگان در آلبانی ـ انجمن آزادی محصول تلاش همه عزیزان مستقر در آلبانی و پشتیبانان آنها و خانواده ها می باشد و امیدواریم که این سایت بتواند مرجع مناسبی برای کمک به روند جدایی اعضای ناراضی سازمان مجاهدین در آلبانی و کمک به آنها باشد زیرا ما در شرایط بسیار بدی در آلبانی قرار داریم که بدون تردید باید اینجا بود تا شرایط ما را درک کرد .

البته طبعا شرایط ما در آلبانی ، با شرایط اشرف و لیبرتی تفاوت دارد ولی ما هنوز در حصار دیوارهای فراوان قرار داریم و سازمان مجاهدین با در تنگنا قراردادن ما ، و سایر افرادی که در معرض جدایی از سازمان در آلبانی می باشند از جهات مختلف فشار وارد می کند. از همین رو اعتقاد داریم و به همین دلیل شعار ” نگذارید در آلبانی قلعه اشرف ساخته شود ” را محور فعالیت های خود برای نجات قربانیان در البانی قرار داده ایم و در این راستا انتظار کمک از همه فعالین حقوق بشر و انجمن های مختلف و بویژه خانواده هایمان داریم. اگر حمایت حداقل خانواده های ما نبود راه اندازی مقدمات همین سایت و انجمن نیز میسر نبود.

اخبار دقیق ما در آلبانی حکایت از این دارد که سازمان مجاهدین خلق با بکارگیری انواع فشارهای روحی و روانی و اتخاذ شیوه های تهدید و سرکوب سعی دارد که اعضایی را که دیگر تمایلی به بودن در تشکیلات تروریستی آنها را ندارند بار دیگربه اسارت بگیرند و شرایطی مشابه اسارتگاه اشرف را برای آنها رقم بزنند و به همین دلیل افراد متخصص در سرکوب و شکنجه و زندانبانی را به آلبانی گسیل کرده است. حتما در چند روز گذشته اسامی تعدادی از فرماندهان امنیتی و اطلاعاتی و نظامی سازمان مجاهدین را در سایت های مختلف ملاحظه کرده اید که با اسم مستعار به آلبانی آمده اند و همین ها هستند که سرکوب اعضای جداشده در آلبانی را سازماندهی و تئوریزه می کنند. جای تاسف شدید برای افرادی چون عطایی ها، ابریشمچی ها، بزازی ها ، عبدالوهاب فرجی ها و مرتضی اسماعیلیان ها هست که یک جو از غیرت مهدی افتخاری ها، مهرابی ها ، یعقوبی ها ، هادی افشار ها ، مینا ربیعی ها و علی زرکش ها در وجود آنها نیست. یک موی ژولیده زنده یاد مهدی افتخاری که با دلی شکسته و قامتی استوار در بیابان های اشرف جلوی مسعود رجوی و انقلاب ایدئولوژیکش ایستاد و در یک مبارزه منفی تمام عیار با رجوی ها اعتراض خود را بیان کرد، به این سرکوبگران و چاپلوسان شرف دارد.

حتما کم و بیش مطلع هستید که یکی از روش های سازمان در آلبانی استخدام و دادن ماموریت به اعضای خود برای نفوذ در میان ما و سایر افراد ناراضی می باشد تا در جریان فعالیت های ما قرارگیرند و این شرایط را برای ما سخت تر کرده است. ما و سایر اعضای ناراضی سازمان تا کنون بارها با مقامات رسمی و کمیساریای عالی پناهندگان گفتگو داشته ایم و در نهایت آنها به اعضای جداشده می گویند درصورت تمایل برای خروج از کمپ می توانند آپارتمان اجاره کنند که به دلیل گرانی و مضیقه های مالی مقدور نیست.

سازمان مجاهدین خلق که در طی سالیان با بکارگیری شیوه های مغزشویی و شکنجه های روحی روانی در پادگان اشرف ما و سایر اعضای ناراضی را اسیر کرده بود و حتی مینیمم حقوق شهروندی و آزادیهای مندرج در منشور حقوق بشر را رعایت نمیکرد درخارج ازپادگان اشرف و لیبرتی هم دست از سر ما بر نمی دارد، ولی ما را باکی نیست و دیگر زیر بار ساختارفرقه گرایانه سازمان مجاهدین در آلبانی نخواهیم رفت . روشن است که وحشت رهبری مجاهدین خلق از حضور اعضای مجاهدین ، چه ناراضی و جداشده و چه اعضای مایل به همکاری با این سازمان، در یک محیط آزاد برای چیست. چرا آقای مسعود رجوی و خانم مریم رجوی مرز سرخ طراحی و تبیین کرده اند؟

چرا رهبری مجاهدین خلق از انبوه پول های به یغما رفته از شرف و خون ما ، بخش بسیار بسیار ناچیز آن را که برابر با هزینه لباس و لوازم آرایش خانم مریم رجوی در طول یکسال هم نیست برای مشکلات مالی پناهجویان مستقر در کمپ آلبانی نمی کند و افراد را رها نمی کند؟

بارها توسط رهبری سازمان و اطلاعیه های منتشر شده قید گردیده است که شمار زیادی از ساکنان لیبرتی از بیماریهای شدید و کهنه پزشکی رنج میبرند. پس چرا آنها را به آلبانی منتقل نمی کنید؟

چرا فرماندهان امنیتی و نظامی خود را با اسم مستعار به جای این بیماران به آلبانی منتقل می کنید؟

آقای رجوی و خانم رجوی ! پس هدف شما فقط سرکوب افراد ناراضی و خواهان جدایی در آلبانی می باشد، وگرنه چه دلیلی دارد به جای بیماران متخصصین سرکوب و ترور و نشست های مغزشویی ” دیگ ” و “عملیات جاری” را به آلبانی فرستاده اید؟

آیا مسعود رجوی فکر میکند نسلی که جان، مال، وطن، زن، شوهر ، فرزند و پدر و مادر و زندگی خود را دهه ها بخاطر آزادی رها کرد، دیگر تن به ذلت او خواهد داد؟

ما اعضای جداشده مستقر در آلبانی بعد از سالها تحمل رنج و اسارت و انواع تحقیرها و شکنجه های روانی و مغزشویی و متاسفانه عقب افتادگی های مفرط اجتماعی این بار که آزادی را در چشم انداز می بینیم ، اراده کرده ایم که اسیر دجال بازی های رهبری مجاهدین بویژه فرستادگان مریم رجوی از فرانسه نشویم.

ما در این مورد و ضرورت جدی گرفتن ” نگذارید در آلبانی قلعه اشرف ساخته شود” باز سخن خواهیم گفت.

عضو تحریریه سایت نجات یافتگان در آلبانی ـ انجمن آزادی

مهدی افتخاری ـ فتح الله ( نام اصلی نزد مدیر سایت محفوظ باشد )

دوم اردیبهشت 1395